Rustin begon als abstracte schilder. Het verhaal wil dat hij, toen hij in 1972 zijn eigen werk op een overzichtstentoonstelling zag, zo teleurgesteld was dat hij als het ware wakker schrok en het roer definitief omgooide. Hij begon figuren te schilderen, mensen die op een schokkende wijze worden afgebeeld. Schokkend, omdat ze de lelijkheid van het menselijk lichaam indringend onthullen. De afgebeelde mensen staren de toeschouwer aan, wezenloos, ze lijken half of heel gestoord. Vaak zijn ze bezig met seksuele handelingen, op een ontluisterende manier die ontdaan is van elk liefdesgevoel. Toch zal niemand ontkennen dat deze bijna dierlijke aspecten van het bestaan in de werkelijkheid voorkomen, al gaan we ze liever uit de weg. Dat we toch geconfronteerd willen worden met het werk komt doordat de schilder ondanks de ontluistering toch een humane visie op zijn onderwerp weet te geven. De twee werken bij AAG zijn voor Rustins doen zeer gematigd. Het hier afgebeelde dateert uit '85 en meet 72 x 60 cm. Wie meer en schokkender werk wil zien gaat naar de website van de Fondation Rustin.
