Wouters beeldde Nel (ook wel Nele) honderden malen af, in tekeningen, schilderijen en vooral ook fraaie beelden die men o.a. kan zien in het Antwerpse beeldenpark te Middelheim. Bij Bergé Brussel is deze tekening te koop, samen met ook nog wat Amersfoortse schetsen. In de WO I was Wouters namelijk in Amersfoort geïnterneerd. Hij verhuisde daarna naar Amsterdam, en daar openbaarde zich de kaakbeenkanker die hem eerst een oog, toen zijn halve schedel kostte. Nel schreef: "De sombere winter van 1915-1916 hangt over Amsterdam als een lijkwade van ijzel en sneeuw. Het was tijdens een van die treurige dagen dat de kwaal herbegon. Zijn stem klinkt hol en het is pijnlijk hem te zien eten. Hij kan alleen vloeibare dingen naar binnen krijgen, en dan nog slechts, zoals zijn dagelijks verband, door de opening van zijn gebroken kaakbeen. Dit verband achter in zijn mond stinkt en dat vloeibare voedsel doet hem walgen. Het vooruitzicht van de lange slapeloze nachten, in een wanhopige strijd tegen de pijn, maakt hem radeloos. Hij kan niet blijven liggen, wandelde in een kring rond als een gek." Nel bleef tot 1919 in Amsterdam, en keerde toen terug naar België. Ze werd 85 jaar een bleef steeds de belangen van de nalatenschap van Wouters behartigen.
