Ouborg op weg naar museum

De CoBrA-schilders nodigden Piet Ouborg uit om lid van de club te worden.
Maar Ouborg ging zijn eigen weg en had weinig op met de primitivistische theorieën en gedragingen van de Amsterdammers. Hij behoorde tot een andere generatie en had, onder meer in Nederlands Indië, al een hele ontwikkeling achter de rug. Dit werk maakte hij een jaar voor de oprichting van CoBrA, toen Appel en Corneille nog zaten te oefenen in Parijs. Het sleutelwerk (61 x 65 cm) heeft een groot kunsthistorisch belang, en is dan ook op alle belangrijke naoorlogse tentoonstellingen van eigentijdse kunst geëxposeerd geweest. Het komt onder de hamer van het Venduehuis der Notarissen ten 's-Gravenhage.

Jong gestorven Amrita Sher-Gil

Haar moeder was een Hongaarse operazangeres en haar vader een Indiase Sanskrietgeleerde.
Ze leerde al vroeg schilderen maar oogstte haar eerste succesjes op het toneel, zingend en dansend samen met haar zusje. In de jaren twintig verbleef ze te Parijs en ontmoet daar de grote schilders van die dagen. Ze ontwikkelde zich tot de beroemdste kunstenares van India. Ze werd slechts 28 jaar oud en overleed in 1941 aan complicaties bij een abortus. In India is ze, icoon voor de Indiase naar zelfstandigheid strevende vrouwen, nog springlevend. Ze heet Amrita Sher-Gil, en haar zelfportret uit 1933 is te koop bij Sotheby's New York.

Stadsgezicht van Piet Slager junior

De Koninklijke School voor Kunst, Techniek en Ambacht te Den Bosch had oorspronkelijk niet veel artistieke, eerder ambachtelijke aspiraties.
Onder het bewind van Huib Luns, de modernistische schilder, kwam daar echter verandering in. Ook de leraar tekenen en schilderen, Piet Slager jr., telg uit een Brabants schildersgeslacht, droeg zijn steentje bij aan de kwaliteitsgroei. Hier een werk van Slager (50 x 60 cm), te koop is bij Karbstein te Düsseldorf.

Dijkman in de haven

Christoffel Dijkman hield er een sympathiek naïeve stijl op na, die hij vooral toepaste op Haagse stadsgezichten en later Limburgse landschappen.
Maar hier was hij kennelijk in Rotterdam. Met één druk op de knop koopt men dit schilderij voor niet duur in de after sales van Onder de Boompjes te Leiden. Daar nog veel meer al dan niet begrijpelijk onverkochte werken.

Dansende meiden in waterverf

"Het wordt een heerlijke veiling," schrijft veilingbedrijf De Zwaan te Amsterdam naar aanleiding van deze aquarel.
We zien dansende vrouwen, van de hand van Isaac Israëls. In die tijd noemde men aquarellen nog tekeningen. Vandaar de Haagse Tekenacademie, waaraan een mooie tentoonstelling is gewijd in de Mesdag Collectie, Laan van Meerdervoort te Den Haag. Alleen al het achteruitzicht van Mesdag's woning is de moeite van de reis waard. Opvallend aan de tentoonstelling: de kleinere meesters konden misschien wel beter aquarelleren dan de grote. Het is een dubbeltentoonstelling, het andere deel is te zien in Teylers Museum te Haarlem.

De handen van Louise Bourgeois

De Belgisch/Franse fotograaf Alex van Gelder dreef in de jaren 80 een handel in Afrikaanse kunst te Parijs.
Daar ontmoette hij de artieste Louise Bourgeois, en in de jaren daarna bezoekt hij haar diverse malen in haar woonplaats New York. Vlak voor haar dood portretteerde hij de inmiddels wereldberoemde kunstenares in een fotoserie. Hierbij de handen, 41 x 33 cm elk. Nummer 5 in een editie van 10. Te koop bij Phillips, New York.

Klein groot meisje uit Volendam

Wilm Wouters trouwde te Volendam met een van de dochters van hotelier Leendert Spaander.
De Spaanderfamilie bevond zich in het middelpunt van de kunstenaarskolonie die lange tijd in Volendam bloeide, zoals de collectie in Hotel Spaander nog steeds bewijst. Dit schilderij van Wouters heeft een probleem: het is erg groot, bijna meter hoog. Niet erg courant, dus is het te koop, in de lenteveiling van het Amsterdamse huis De Zwaan, voor inzetprijs lager dan de artistieke waarde.

Tastbaar mooi portret van Sonnega

De Friese kunstenaar Auke Sonnega woonde en werkte een groot deel van zijn leven op Bali en Java. 
Daar ontwikkelde hij zich tot reisjournalist en schilder.Van oorsprong was hij textielontwerper. In dit buitengewoon mooie portret is zijn textielachtergrond nog duidelijk voelbaar. Het Balinees Meisje wordt aangeboden in de voorjaarsveiling van het Venduehuis te Den Haag.

Artiest met de artiesten

In de jaren 30 reisde Laura Knight door Engeland met het circus.
Ze probeerde al schetsend te analyseren waarom het circus ons zo aanspreekt, en trachtte het trotseren van de zwaartekracht, het combineren van humor met durf, in een aantal schilderijen te vatten. Deze (61 x 76 cm) is te koop bij Christie's te Londen.

De eerste zon

Van de eerste lentezon genieten is van alle tijden.
Dit fraaie werk van de neo-impressionist Theo van Rijsselberghe (105 x 116 cm) komt binnenkort bij De Vuyst te Lokeren onder de hamer. Het zal opgenomen worden in de oeuvrecatalogus in voorbereiding door Pascal de Sadeleer en Olivier Bertrand, uit te geven door het Belgian Art Research Institute.

Schelpenkar door Blommers

Er zijn duizenden schilderijtjes van schelpenkarren aan het strand.
En er zijn honderden schilders die ze maakten. Maar er is maar één B.J. Blommers. Deze (23 x 33 cm) is te koop bij Van Spengen.

Noltee en de maatschappijkritiek

Van Spengen opent zijn seizoen met een aardige schilderijencollectie. 
Daarin een flink aantal werken van Cor Noltee, van verschillende kwaliteit, maar steeds met een erg laag inzetprijskaartje. Een voorbeeld hierbij, van 18 x 31 cm. Leuke werken van een bohemien, die in zijn laatste jaren iedereen in Dordrecht deelgenoot maakte van zijn "levendige, bijna fanatieke belangstelling [...] voor de feiten, die de huidige maatschappij kenmerken, een maatschappij, waarmee hij zich verre van kon verenigen." Zo schreef men in de krant bij zijn overlijden in de 60-er jaren.

Sluijters in Venetië

In 1950 toonde Jan Sluijters op de Biennale van Venetië dit doek (100 x 80 cm).
Het was daar getiteld 'Natura morta con scodella Persiana'. Wie hingen er nog meer? Matisse bijvoorbeeld, en Picasso. Maar de sensatie van deze editie waren de Latijns Amerikaanse schilders, waaronder Diego Rivera. Deze Sluijters is te koop bij Van Spengen.

De markt voor hedendaagse kunst in het topsegment is ziek

De prijzen die op veilingen voor hedendaagse kunst tot stand komen zijn vaak een gevolg van verschillende vormen van marktmanipulatie door kunsthandelaren, veilinghuizen en andere belanghebbenden. 
De manipulatieve en misleidende gedragingen van kunsthandelaren en veilinghuizen creëren een zodanige onethische en ongezonde economische situatie, dat ze op bijvoorbeeld de financiële markten bij wet verboden zouden zijn. Pittige uitspraken die juriste Daniëlle Nefkens in haar afstudeerscriptie De wenselijkheid van regulering van de hedendaagse kunstmarkt (UvA, privaatrecht), nog met klinkende voorbeelden waarmaakt ook. Nefkens analyseert "in hoeverre kunst als alternatieve belegging onder de Wft (Wet financieel Toezicht) en daarmee onder toezicht van de AFM (Autoriteit Financiële Markten) valt, en welke privaatrechtelijke remedies de kunstkoper heeft als deze schade heeft geleden door misleiding op de kunstmarkt." Of de AFM hier zin in heeft valt te betwijfelen, maar wie deze scriptie heeft gelezen koopt in iedere geval nooit meer een Damien Hirst.

Nieuw zakelijk impressionisme

Volgens Simonis en Buunk kenmerkte het werk van Paul van der Ven zich door een impressionisme gecombineerd met een aan de nieuwe zakelijkheid verwant realisme.
Dat is goed gezien, en het bewijst tevens de ontoereikendheid van genretermen. Dit Amsterdams stadsgezicht (62 x 105 cm) is te koop bij Van Spengen te Hilversum.

Zorgplicht van het veilinghuis II

Nog een aanbeveling uit de scriptie Kat in de Zak, van juriste Esther de Koning.
De scriptie gaat over de zorgplicht van een veilinghuis, die niet zo maar door de Algemene Voorwaarden opzij is te schuiven. De Koning adviseert dat de veilingbedrijven in hun "voorwaarden aan kunnen geven wat voor soort onderzoek er gedaan wordt om de authenticiteit van het kunstvoorwerp te bepalen. De methode van onderzoek zou dan kunnen verschillen per prijscategorie van het kunstvoorwerp. Dit zou vervolgens vermeld kunnen worden in de veilingcatalogus."

Peeping Tom en Lady Godiva

Men weet niet wie dit gemaakt heeft; wel dat het Lady Godiva is zich hier achter het gordijn opstelt.
De mythe is bekend: Lady Godiva was de echtgenote van een hardvochtige middeleeuwse heerser. Ze smeekte haar man om zijn zware belastingen wat te matigen. Hij gaf toe, mits ze naakt op een paard door de stad zou gaan rijden. Ze deed het nog ook, en de graaf beval iedereen binnen te blijven en niet naar buiten te kijken. Een kleermaker genaamd Tom deed het natuurlijk tóch en werd prompt met blindheid geslagen. Te koop bij Bonham's te Oxford.

Armzalige kunst van Mario Merz

Mario Merz is een van de bekendste vertegenwoordigers van de Arte Povere.
Hij kwam vaak over de vloer bij een rijk Toscaans echtpaar dat een groot landgoed bewoonde. Voor die locatie ontwierp Merz - altijd al meer een bouwer dan een schilder - een soort omgekeerde conus, die in het land ingebouwd zou moeten worden om als een soort museum te dienen, waar dan vervolgens niemand, of bijna niemand zou mogen komen. Gelukkig is dit er niet doorgegaan, maar resteert wel deze enorme (123 x 190 cm) ontwerptekening die Merz op linnen uitvoerde in diverse materialen, en die op de hedendaagse veiling van Bonham's verkocht wordt.

De zorgplicht van het veilinghuis

Augustus 2014 studeerde de juriste Esther de Koning af met een scriptie getiteld Een kat in de zak?
De scriptie behandelt de zorgplicht van veilinghuizen tegenover de koper. Zorgplicht is een juridisch begrip dat men niet zo maar in zijn Algemene Voorwaarden van zich af kan werpen. Natuurlijk moet een koper zichzelf van de kwaliteit en hoedanigheid van een aan te schaffen kunstwerk overtuigen, maar dat laat onverlet de zorgplicht van het veilinghuis, en die zorgplicht dient groter te zijn naarmate men kan vermoeden dat de koper niet zo erg deskundig is. Interessante scriptie, met een aantal praktische tips. Een ervan: verleng tegen een extra betaling de garantietermijn waarbinnen het veilinghuis een werk terugneemt mocht het blijken niet goed te zijn.

Amsterdam en Dresden

Het veilinghuis Bruun Rasmussen uit Kopenhagen vermeldt er niet precies bij wie de graveur van dit werk is.
Het onderschrift luidt: "Le Canal que l'ón appelle Kloveniers, qui regarde vers la maison des Poidts de S. antoine d'Amsterdam". Een handgekleurde gravure, waarschijnlijk van Pieter Schenk, de Duits-Hollandse meestergraveur uit de zeventiende eeuw. Het is te koop samen met een stel andere prenten van onder meer Dresden.

Verrassende Breitner

Je bekijkt een inboedel en ziet van een afstandje meteen, ook zonder de signatuur te zien: wat daar aan de muur hangt, dat is... dat moet een George Breitner zijn. 
"Het werk van Breitner is ooit op een kunstbeurs door de oude eigenaar gekocht. De compositie laat een tafereel zien van 3 vrouwen die zich lijken op te maken voor een voorstelling. De linker dame is druk bezig om haar schoen aan te rekken terwijl de rechtse dame in blauwe robe de kijker aankijkt alsof zij in een spiegel kijkt." Aldus veilingmeester Albert Keddeman. Binnenkort te koop in Arnhem.

Optica's bij Mak

De kleurrijke kijkkastprenten, oftewel opticaprenten, zijn soms een lust voor het oog. 
Wie een verzameling wil beginnen kan terecht bij Mak in Dordrecht waar er een heel stel te koop zijn. Ingelijst en wel. Voor basiskennis: een interessant boek is De wereld in opticaprenten van Claudine Deltour-Levie.