De beeldtaal van salonschilder Jan van Beers laat aan duidelijkheid niets te raden over.
Hij behoorde tot de mondaine Parijse kringen en ontving in zijn huis vele hooggeplaatste klanten en hun maitresses of demi-mondaines, zoals toen de wat duurdere prostituees werden genoemd. De eettafel van de gevierde schilder had een ingebouwde lift: het middendeel kon naar een verdieping lager zakken zodat het personeel er de spijzen op kon zetten zonder de kamer te betreden, waar zich ongetwijfeld liederlijke taferelen afspeelden. Dit schilderij (43 x 35 cm) is uit 1883 en is te koop bij Van Ham. Het vloerkleed staat vast symbool voor de schilder zelf.