Niet alleen Bonnet was dol op deze knappe jonge vrouw, ook Soekarno had op haar zijn zinnen gezet, althans op een schilderij in olieverf dat Bonnet van haar maakte. Maar de schilder was er aan gehecht - het was het enige aandenken dat hij van Ni Radjih had sinds haar huwelijk - en wilde niet verkopen, ook niet aan Bung Karno. Die was er de man niet naar om zich daar bij neer te leggen en hij eigende zich het schilderij evenzogoed toe. Bonnet verliet daarop zijn geliefde Indonesië. Veel meer over deze interessante werken leest men hier op de blog van veilingmeester René de Visser, van het Zeeuws Veilinghuis, waar beide werken onder de hamer komen.
