In 1961 woont Lotti van der Gaag afwisselend in Parijs en in de Den Haag. Ze is zelf 35 en heeft een relatie met de dan 18-jarige Jan Cremer. Ze schildert niet echt, want ze wordt door de CoBrA-mannen niet voor vol aangezien, en wil zich niet aan hun hoon blootstellen. Vooral Corneille moet niets van haar hebben; sowieso vindt hij dat vrouwen geen kunst kunnen maken. Het werk links (100 x 55 cm) markeert een overgang. Kort daarna zou ze heel kleurrijke schilderijen gaan maken, waarvan rechts een voorbeeld (56 x 65 cm). Misschien het meest geslaagd is haar beeldhouwwerk waarvan zich in de openbare ruimte van Den Haag mooie voorbeelden bevinden.
