Bijvoorbeeld Emile Claus: "Hij kon niet schrijven, maar hij kon vertellen! Hij kon je, dát wat hij vertelde, voor oogen tooveren en mimeeren met zulk een ongelooflijk-levende intensiteit, dat je er om moest schateren, of je wilde of niet. Al wie dat ooit heeft bijgewoond, kan er van getuigen; men kwam van uren verre om hem te hooren en te zien. Hij was niet alleen een geniaal schilder, hij was ook een geboren, een geniaal komediant." Dat schreef zijn boezemvriend Cyriel Buysse. Een zelfde levende intensiteit zien we op dit doek uit 1893, dat te koop is bij De Vuyst in Lokeren.
