Nu ligt ook directeur Henrik Hanstein van het Keulse veilinghuis Lempertz zwaar onder vuur. Hij zou willens en wetens de uitkomsten van technisch onderzoek hebben genegeerd, waaruit bleek dat ter expertise voorliggende werken van grote kunstenaars uit het Duitse expressionisme absoluut vals waren, omdat er pigmentsoorten in werden aangetroffen die BASF pas eind jaren dertig uitvond. Naar nu blijkt gaat het om minstens zestig werken uit een verzonnen collectie. De provenance was minstens zo knap vervalst als de werken zelf. Meer leest u hier.
In de Duitse commentaren wordt Hanstein niet afgeschilderd als crimineel. Het is de droom van elke veilinghouder: de verkoop onder zijn hamer van marktfrisse meesterwerken waarvan het bestaan wel bekend was (door vermeldingen in oude catalogi) maar die nog door niemand gezien zijn. Die droom verleidde Hanstein, niet het geldelijk gewin. Afgebeeld een valse Campendonck: Rotes Bild mit Pferden.
